Και τώρα σεντόνι...

Όχι φυσικά και χτές το βράδυ δεν είδαμε την μπάλα που περιμέναμε. Τουλάχιστον όμως στο τέλος ο Παναθηναϊκός μετά απο 3 χρόνια έκανε το καθήκον του και θα κουνήσει επιτέλους σεντόνι.

Δεν μπορώ να πώ με προβλημάτησε πολύ η ομάδα.Παραήταν χαλαρή γενικά η ατμόσφαιρα και αυτό φάνηκε στα πρώτα 10 λεπτά. Λες και έμπεναν για φιλικό, με τους παίκτες απλά να έχουν στον μυαλό τους πως θα περάσει η ώρα και τον κόσμο να μην μπορεί να δώσει παλμό στην εξέδρα. Ο μόνος που διασώθηκε ήταν ο Σόουζα που άφησε πάρα πολύ καλές εντυπώσεις. Γερό παιδί με τεχνική κατάρτιση και σίγουρα όχι έτοιμος ακόμα δείχνει να είναι απο τα βασικά στελέχη της φετινής ομάδας.

Υ.Σ Άντε να δούμε τι θα κάνει ο Ολυμπιακός σήμερα. Τελικά τον Γκάμπριελ τον πήρε για χαφάκι ο Παναθηναϊκός?

Που είναι η μπάλα οεο?

Μπράβο στην ομάδα του ΑΡΗ που δεν περίμενα απο τόσο νωρίς να δείξει τέτοια στοιχεία με τόσους πολλούς νέους παίκτες. Σε κάποιες στιγμές έδειχναν πως βρίσκοντε στα μέσα της περιόδου (ειδικά στο πρώτο ημίχρονο). Απίθανες εναλλαγές της μπάλας, τρομεροί συνδιασμοί και πρέσινγκ. 

Απο την άλλη η ΑΕΚ στο μόνο που έμοιαζε με τον ΑΡΗ ήταν στο χρώμα της φανέλας. Έδειξαν πως το μόνο που τους νοιάζει είναι να έρθει η επόμενη μέρα μπας και κάνουν κανά μπανάκι. Με κούρασαν τόσο πολύ που το βράδυ έπεσα ξερός για ύπνο λές και έτρεχα όλη την μέρα. 

Στα ουράνια...

Έχει βγάλει τα φτερά και είναι έτοιμος να πετάξει στον αστερισμό του Champions League ο Παναθηναϊκός μετά την δίκαιη επικράτηση του μέσα στην Πράγα με 2-1. Παρά την μουρμούρα του τελευταίου του αγώνα στην Τιφλήδα, η ομάδα έδειξε ότι έχει χαρακτήρα και παίκτες ποιοτικούς για κάτι καλύτερο την φετινή χρονιά. Μοναδική παραφωνία ο Γκάμπριελ που έδειξε σε όλους μας πως το να έχεις ένα καλό επιθετικό μπάκ δεν είναι όπως το ονειρευόμασταν!

3-0

Μαύρη η νύχτα για τον Ολυμπιακό...Μην μου πείτε ότι αύριο πρώτο θέμα θα είναι ο Ντιόγκο?

Μας κούρασε!

Δεν λέω είναι παιχταράς αυτός ο Ντιόγκο, αλλά μας κούρασε! Θα πάει μακρυά αυτή η βαλίτσα? Έρχετε λένε απο τον ολυμπιακό ενώ ο αντιπρόεδρος της Πορτουγκέζα το διαψεύδει. Ο μόνος κερδισμένος είναι οι εφημερίδες που συνεχώς πουλάνε φυλλάδες με τους οπαδούς του Ολυμπιακού να είναι στην πρίζα.

Τι ψάρια θα πιάσουν?

Ολυμπιακός και Παναθηναϊκός μπαίνουν για τα καλά στο κόλπο του CL με εκτός έδρας αναμετρήσεις με Ανόρθωση (Κύπρος) και Σπάρτα (Τσεχία) αντίστοιχα. Θεωρητικά η τύχη χαμογέλασε στις ομάδες μας αφού υπήρχαν υποψήφιες και πιο δυνατές ομάδες π.χ Αλτέτικο Μαδρίτης. Ρίχνοντας όμως μια γρήγορη ματιά θα δούμε και τις δύο ανέτοιμες και με μεγάλα κενά.

Απο την μια ο Ολυμπιακός έχει πρόβλημα στην άμυνα και αυτό το έδειξε σε όλα της τα φιλικά. Απο την άλλη ο Παναθηναϊκός θα τον περίμενε κανείς πιο δυνατό με τις φετινές κινήσεις που έγιναν στην ομάδα. Θα μου πεί κανείς ότι είναι νωρίς ακόμα για να κρίνουμε, όμως αυτοί οι δύο αγώνες κρίνουν πολλά. 

Όπως διαβάζω τα 10000 εισητήρια στο "Αντώνης Παπαδόπουλος" έχουν γίνει ανάρπαστα και οι παίκτες της Ανόρθωσης θα πουλήσουν πολύ ακριβά το "τομάρι" τους. Ο προπονητής τους Τιμούρ Κεσπάγια (γνωστός μας απο το πέρασμα στην ΑΕΚ) δήλωσε "στο γήπεδό μας, παίρνουμε αυτό που θέλουμε". Ο Ολυμπιακός δείχνει να ασχολείται πιο πολύ με το θέμα των μεταγραφών αφού τα περιθώρια στενεύουν και η ομάδα χρειάζεται ενίσχυση.

Η Σπάρτα κέρδισε στον πρώτο αγώνα για το πρωτάθλημα και σίγουρα θα "ζορίσει" την πράσινη αποστολή που με το καινούργιο μεταγραφικό απόκτημα Ντε Σόουζα προφανώς στον πάγκο θα προσπαθήσει να πάρει ένα θετικό αποτέλεσμα για τον επαναληπτικό.

Τα πρώτα μου βήματα στον μαγικό κόσμο του ποδοσφαίρου

            Σε ηλικία 15 χρονών ( τώρα είμαι 29 ) είχα πάρει την απόφαση να πάω στην ακαδημία του Ολυμπιακού Βόλου και να κάνω αυτό που πάντα αγαπούσα... Να παίξω μπάλα ! Μέχρι τότε έπαιζα σε αλάνες με κουκουνάρες, πετραδάκια, μπαλάκια του πίνκ πόνκ ( ...και μπάλα ποδοσφαίρου ).

           Αυτό όμως που δεν θα ξεχάσω ποτέ είναι η αίσθηση και η μυρωδιά ενός "ξερού" γηπέδου. Ενός γηπέδου που πρέπει να ματώσεις πραγματικά για να δείξεις τι αξίζεις και τι μπορείς να δώσεις! Σίγουρα πολλοί απο εσάς που βρίσκεστε στην ηλικία μου και αγαπήσατε πραγματικά αυτή την θεά μπάλα θα έχετε νιώσει αυτό το συναίσθημα. Ακόμα και τώρα μου έρχονται αυτές οι υπέροχες αναμνήσεις και τις λησμονώ! 

           Στην ακαδημία έπαιξα 2 χρόνια και απο τους πρώτους κιόλας μήνες ήμουν ο αρχηγός της ομάδας. Πραγματικό "σκυλί" αλλά χωρίς τρομερά τεχνικά προσόντα ήμουν ο στυλοβάτης της άμυνας στην θέση του "λίμπερο". Τα σχόλια απο τον προπονητή μου, μου ανέβαζαν ολοένα και πιο πολύ το ηθικό. Τα θυμάμαι και η καρδιά μου χτυπάει δυνατά γιατί ναι ρε γαμώτο το αγαπώ αυτό το άθλημα. Το αγαπώ και δεν μπορώ να βλέπω τοπικές ομάδες να μην μπορούν να μαζέψουν 15 άτομα και οι πιτσιρικάδες το μόνο που να κοιτάνε είναι πως θα βγάλουν κανά γκομενάκι το σάββατο.

           Μπορώ να μιλάω για ώρες άλλα θα συνεχίσω σε άλλο μου άρθρο για να μην σας κουράσω κιόλας. Πραγματικά θα μου άρεσε να μοιραστείτε μαζί μου τις αναμνήσεις σας και να σχολιάσουμε μαζί αυτόν τον υπέροχο κόσμο.