Τα πρώτα μου βήματα στον μαγικό κόσμο του ποδοσφαίρου

            Σε ηλικία 15 χρονών ( τώρα είμαι 29 ) είχα πάρει την απόφαση να πάω στην ακαδημία του Ολυμπιακού Βόλου και να κάνω αυτό που πάντα αγαπούσα... Να παίξω μπάλα ! Μέχρι τότε έπαιζα σε αλάνες με κουκουνάρες, πετραδάκια, μπαλάκια του πίνκ πόνκ ( ...και μπάλα ποδοσφαίρου ).

           Αυτό όμως που δεν θα ξεχάσω ποτέ είναι η αίσθηση και η μυρωδιά ενός "ξερού" γηπέδου. Ενός γηπέδου που πρέπει να ματώσεις πραγματικά για να δείξεις τι αξίζεις και τι μπορείς να δώσεις! Σίγουρα πολλοί απο εσάς που βρίσκεστε στην ηλικία μου και αγαπήσατε πραγματικά αυτή την θεά μπάλα θα έχετε νιώσει αυτό το συναίσθημα. Ακόμα και τώρα μου έρχονται αυτές οι υπέροχες αναμνήσεις και τις λησμονώ! 

           Στην ακαδημία έπαιξα 2 χρόνια και απο τους πρώτους κιόλας μήνες ήμουν ο αρχηγός της ομάδας. Πραγματικό "σκυλί" αλλά χωρίς τρομερά τεχνικά προσόντα ήμουν ο στυλοβάτης της άμυνας στην θέση του "λίμπερο". Τα σχόλια απο τον προπονητή μου, μου ανέβαζαν ολοένα και πιο πολύ το ηθικό. Τα θυμάμαι και η καρδιά μου χτυπάει δυνατά γιατί ναι ρε γαμώτο το αγαπώ αυτό το άθλημα. Το αγαπώ και δεν μπορώ να βλέπω τοπικές ομάδες να μην μπορούν να μαζέψουν 15 άτομα και οι πιτσιρικάδες το μόνο που να κοιτάνε είναι πως θα βγάλουν κανά γκομενάκι το σάββατο.

           Μπορώ να μιλάω για ώρες άλλα θα συνεχίσω σε άλλο μου άρθρο για να μην σας κουράσω κιόλας. Πραγματικά θα μου άρεσε να μοιραστείτε μαζί μου τις αναμνήσεις σας και να σχολιάσουμε μαζί αυτόν τον υπέροχο κόσμο.